Şebnem Schaefer çocukluğunu anlattı! ‘Hep Türklüğümle övünüyordum’

40 yaşındaki Şebnem Schaefer, 28 Mart’ta vizyona girecek, akran zorbalığı, ayrımcılık üzere kavramları, aile münasebetleri ve okul hayatı üzerinden anlatan “Bağlantı Hatası” sinemasında anne rolüyle izleyicilerin karşısına çıkacak.

Film çekim sürecinde eğitim ve meslek hayatında yaşadıklarıyla tekrar yüzleşen Schaefer, Almanya ve Türkiye’de geçen hayatındaki zorlukları anlattı.

”TÜRKLÜĞÜMLE ÖVÜNÜYORDUM”

Schaefer, çocukluk ve gençlik yıllarında kimlik ve aidiyet karmaşası yaşadığını belirterek, “İlk vakitlerde daima ‘Alman mıyım, Türk müyüm?’ diyordum. Türk müzikleri dinliyorum lakin Almanya’da yaşıyorum. Arkadaşlarım, etrafım Almandı lakin bir tane Türk gelmişti 2. sınıfta. Onunla devamlı görüşmeye başladım. Annem de diyor ki, Almanlarla niçin konuşmuyorsun o kadar, görüşmüyorsun.” tabirlerini kullandı.

”TÜRK MÜZİĞİ DİNLİYORDUM”

Farklı tercihlerinin etrafındaki birtakım şahıslar tarafından kolay kabullenilemediğini lisana getiren Schaefer, bu devirde zorlandığını söyledi.

Gençlik yıllarından itibaren Türkiye’ye daha sık gelmeye başladığını belirten Schaefer, şöyle konuştu:

“Almanya’da çok Türk müziği dinliyordum, Alman müziği usulünde hiç dinlemiyordum ancak biraz soyutluyordum kendimi. Bana da o farklılığı hissettirdiler. Türkiye’ye modellik, sunuculuk, oyunculuk yapmaya geliyordum. Bu sefer de yeterlice dışladılar beni. Ancak aslında Türk olduğumdan değil zira orada Jennifer Schaefer yani başka ismimi kullanıyordum. Lakin Türklüğümle övünüyordum. O yüzden bir biçimde mevzuyu açarak ‘Ben aslında yarı Türk’üm.’ falan diyordum.”

”ÖTEKİLEŞTİRME İLE KARŞILAŞTIM”

Schaefer, Türkiye’ye geldikten sonra farklı bir ötekileştirmeyle karşı karşıya kaldığını anlatarak, “Almanya’da Türk olduğumu hatırladım. Burada da Alman olduğumu hatırlattılar. Hani ne kadar ‘Türk’üm, Türk’üm.’ desem de ‘Sen işte Almanya’dan geliyorsun bir disiplin var’, ‘Sen Almanya’dan geliyorsun şöylesin’, ‘Sen işte Almancısın.’ diyenler var. Dedim ki ‘Ben yarı Almancıyım.’ Zira babam Alman, annem Türk. Bu Almancı sözünü sevmiyorum açıkçası.” dedi.

Annesinin kimlik inşasında değerli yeri olduğunu vurgulayan Schaefer, “Annem 10 Kasım’da saat 09.05’te bizi bir formda arardı. Bana da ablama da siren seslerini telefondan dinletirdi. O anda neredeysek ayağa kalkardık. Trende vesaire çaktırmadan gidip ayağa kalkardık. Annem de diyor ki, ‘Ben mi sizi çok milliyetçi büyüttüm sanki?’ Annem aslında Türk kültürünü unutmayalım diye yaptı. Türkçeyi o öğretti bana. Bu sefer de çok fazla Türkleştim. ‘Ben Türk’üm, Türk’üm, Türk’üm.’ diyerek.” biçiminde konuştu.

”ALMAN OLARAK KABUL EDİYORLARDI”

Schaefer, sinemanın kendisine Almanya’da yaşadığı zorbalıkları hatırlattığını belirterek, şunları kaydetti:

“Benim bir arkadaşım var, Türk olan arkadaşım, ona yapıyorlardı. Hatta onunla Türkçe konuşurken bir orta, ‘Burada Almanca konuşulacak.’ filan diye anneme demişler. İşte ‘Burada Türkçe konuşulmayacak, Almanca konuşulacak.’ diye. O denli şeylerle karşılaşıyorsunuz. Ancak beni Alman olarak gördükleri için ben direkt temas etmiyordum. Beni Alman olarak kabul ediyorlardı.”

İki kültürün de kendine has hoş tarafları olduğunu lisana getiren Schaefer, “Türklerin de Almanların da âlâ taraflarını alıp, dedim ki ‘Aslında bu bir zenginliktir.’ Onu zenginlik olarak kabul ettim ve artık artık bir kültür zenginliğiyle Türkiye’de yaşıyorum. Severek burada yaşıyorum. Almanya’yı da seviyorum Türkiye’yi de seviyorum. İki ülkeyi de seviyorum diyebilirim ancak yeniden de sonuçta Türkiye’yi seçtim.” tabirlerini kullandı.