Penguenlerin Partnerlerinden Ayrılma Davranışları Üzerine Araştırma

Penguenlerin Partnerlerinden Ayrılma Davranışları Üzerine Bir Araştırma

Amerikalı evrim biyoloğu Scott Travers, Rutgers Üniversitesi’nde yürüttüğü araştırmaların yanı sıra, Forbes’taki köşesinde ilginç bir gözlemde bulundu. Phillip Adası, Avustralya, dünyanın en büyük küçük penguen kolonisine ev sahipliği yapmaktadır. Travers, bu adada penguenlerin partnerlerinden nasıl ayrıldıklarını gözlemleme fırsatı buldu ve bu durumun koloni üzerindeki ciddi etkilerini vurguladı.

Travers, Phillip Adası’nda gerçekleştirilen 13 yıllık bir çalışmada neredeyse 1000 çift küçük pengueni takip ettiklerini ve bu süre zarfında 250 “ayrılma” vakasını belgelediklerini belirtti. Bu ayrılma oranlarının yıllık olarak %5 ile %36 arasında değiştiğini ifade eden Travers, bu oranların çevresel koşullar ve üreme başarısına bağlı olarak değişiklik gösterdiğini açıkladı.

Avustralya’daki Monash Üniversitesi’nden araştırmacılar, zayıf üreme dönemlerinin penguenler arasındaki ilişkilerin bozulmasında önemli bir rol oynadığını gözlemlediler. Araştırma ekibini yöneten Dr. Richard Reyna, “İyi zamanlarda genellikle partnerleriyle birlikte kalıyorlar, ancak bazen bazı ilişkilerde zorluklar yaşanabiliyor. Kötü bir üreme sezonunun ardından, daha iyi bir başarı elde etme umuduyla yeni bir partner aramaya yönelebilirler” dedi.

Amaçları Üremek

Bu araştırmaya göre, penguenlerin partnerlerinden ayrılma davranışı, aslında pragmatik bir hayatta kalma stratejisi olarak değerlendiriliyor. Birçok hayvan türünde olduğu gibi, penguenler de üreme başarısına büyük önem veriyor. Bu nedenle, bir çiftin yavru üretememesi durumunda eşlerden biri veya her ikisi de yeni partnerlerle üremeye çalışarak üreme şansını artırmayı tercih edebilir.

Küçük penguenler, yeni partnerlerle çiftleşerek bireysel olarak fayda sağlasa da, bu “boşanmanın” kolonileri için maliyetli sonuçları olabiliyor. Travers, bunun genellikle üreme mevsiminde gecikmelere yol açtığına dikkat çekti. Yeni partnerler arasındaki aşinalık eksikliğinin, yuvalama ve diğer sorumlulukların zayıf senkronize olmasına neden olarak koordinasyon sorunlarına yol açabileceğini açıkladı.

Travers, Phillip Adası’nda boşanma oranlarının yüksek olduğu yıllarda penguenlerin üreme başarısında sürekli bir düşüş gözlemlendiğini ve bunun koloninin genel nüfus artışını duraklatmasına yol açtığını belirtti. Ayrıca, küçük penguenlerdeki yüksek boşanma oranlarının tüm penguen türlerinde yaygın olmadığını vurguladı. Örneğin:

• Gentoo penguenleri
• Sarı Gözlü penguenler
• Macellan penguenleri

Bu türlerde eş sadakati çok daha yüksek olup, çiftlerin yüzde 80’inden fazlası her yıl yeniden bir araya gelmektedir.